Birliğinin delili olarak göğü, yeri ve ikisi arasındakileri yaratan, tevhidi bize öğretmesi için peygamberler gönderen Allah azze ve celle’ye hamd olsun, salat ve selam tevhidin öğretmeni, yüce öğretilerin ve sünnet-i seniyyenin sahibi Rasulullah’ın, ailesinin, ashabının ve kıyamete kadar sünnet üzere O’na tabi olanların üzerine olsun.

Şüphesiz Rasûlullah sallallahu aleyhi ve sellem’in vefatıyla beraber ihtilaflar başlamış, dinden dönme faaliyetleri hiç olmadığı kadar artmıştır. Sahabeler dahi bazı ihtilaflar sebebiyle karşı karşıya gelmiş ve bu savaşlarda büyük kitleler can vermiştir. Öte yandan henüz sahabeler hayattayken kaderin inkârı gündeme gelmiş Müslümanların gündemini bu ve bunun gibi küfre götüren bidat meseleler meşgul etmiştir.

Bununla birlikte nasların farklı anlaşılması, ekonomik refahın artması, Müslümanların yabancı kültürlerle tanışması ve de özellikle artan tercüme faaliyetleri soru işaretleri uyandırmış; Allah’ın kendilerini koruduğu müminler dışında birçokları sapmış ve saptırmıştır. Hâricîler, Mu’tezile, Şia, Kaderiyye, Cebriyye ve daha birçok siyasi ve dini hareket bu dönemde ortaya çıkmış ve çeşitli fitnelerle ümmetin itikadını sarsmaya çalışmıştır.

Başta sahabeler olmak üzere Ehl-i Sünnet alimleri bu bidat akımlara karşı çıkmışlar ve sünneti tüm cehd-u gayretleriyle müdafaa etmişlerdir. Ehl-i Sünnet’in imamı Ahmed bin Hanbel rahimehullah’ın Mu’tasım Billah karşısında gösterdiği olağanüstü direnç tarihimizin altın harflerle yazdığı bir gerçektir. Bu dirençleri ve müdafaaları sebebiyle sünnet bozulmadan ilk günkü gibi arı duru bir şekilde elimize ulaşmıştır.